FELICITER

FELICITER
FELICITER
sollennis fuit apud romanos acclamationis formula, quâ maxime quidem ad Duces, et Impp. sed tamen nonnumquam ad alios quosvis, quibus bene vellenr, utebantur. Suet. Domit. c. 13. Acclamari etiam in Amphitheatro epulari die liebenter audivit. Domino et Dominae feliciter. Guntherus de Romanis, Fridericum Aenobarbum excipientibus l. 4. Ligur.
Omnibus egregie laetis totaque catervâ
Acclamante viro faustum, Feliciter, omen.
Similiter de Demetrio Phalereo, qui Athenas occupaverat, Phaedr. l. 5. fab. I. v. 3.
Ut mos est vulgi, passim, et certatim ruunt,
Feliciter subclamant ipsi Principes.
In nuptiarum sollennitate inptimis usitata. Unde Iuv. l. I. Sat. 2. v. 119.
Signatae tabulae dictum Feliciter ingens,
Cena sedet.
Et quod de Domitiano supra diximus, in reducta post divortium uxore, acclamatum fuit. Thom. tamen Dempster. vocem hanc non in nuptiis, sed in sponsalibus fuisse sollennem contendit, probatqueve ex modo laudaro Iuv. Ubi ait, recte Feliciter: Talis enim erat acclamatio faustior, quâ bona quaeque, auspicatiorem imprimis contractus initi eventum precabantur, Paral. in Ioh. Rosini Antiqq. Rom. l. 5. c. 37. Eandem vocem soliti sunt Vett. in fine librorum adscribere, significare volentes, ad finem perventum esse. Hieronymus ad Marcellam, Solemus completis opusculis, ad distinctionem rei alterius sequentis, medium interponere, explicit, aut Feliciter, aut aliquid eiusmodi. Completo sc. libro, vocem hand subiciebant Vett. ac statim scriptionem continuabant; quo modo saepe antiquis in membranis invenias diversos libros, interdum etiam auctorem diversorum opera, sine ullo spatio continuata, istiusmodi saltem distinctione interpositâ. Librarii vero vocem illam modo appingere consuevêre, fini prioris libri, modo sequentis initio. Sic apud Historiae Aug. Scriptores, Divus Claudius. Feliciter. Antoninus Pius. Feliciter etc. Vide Cl. Salmas. ad Trebell Pollion. in Claud. Lamprid. item in Commodo l. 6. §. 4. Cod. Theodos. de Colat. Vonor. et supra in voce Explicit uti de eadem voce, ut et vocibus Felicia et Felicissima, in Impp. nummis saepe occurrentbus, infra ubi de Votivis nummis.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • féliciter — [ felisite ] v. tr. <conjug. : 1> • 1460 « rendre heureux »; bas lat. felicitare 1 ♦ (XVIIe) Assurer (qqn) de la part qu on prend à sa joie, à son succès, à ce qui lui arrive d heureux. ⇒ complimenter, congratuler. Féliciter un couple qui… …   Encyclopédie Universelle

  • feliciter — Feliciter. v. a. Se conjoüir, se resjouir avec quelqu un de quelque bonheur, de quelque avantage qui luy est arrivé. Je vous felicite de la nouvelle Charge qu on vous a donnée. il a gagné son procez, il faut que je l en aille feliciter …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Felicĭter — (lat.), 1) glücklich; 2) Ausruf: Glück zu! Daher Felicitiren, beglückwünschen, u. Felicitation, Glückwünschung …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Felicĭter — (lat.), glücklich, auch: glückauf! …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • feliciter — /fi lisˈi tər or fā lēˈki ter/ (Latin) adverb 1. Happily 2. Successfully …   Useful english dictionary

  • féliciter — (fé li si té) v. a. 1°   Exprimer à quelqu un que l on prend part à la joie que lui cause un succès, un événement heureux ou agréable. •   Depuis peu on se sert d un mot, qui, auparavant, était tenu à la cour pour barbare, quoique très commun en… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • féliciter — vt. félissitâ (Albanais 001, Arvillard 228), fére féliciter konplemin // féta féliciter (à) (228). A1) se féliciter : vp. , S ÈSTIMÂ féliciter ÉREU / ireû <s estimer heureux> (001 / Saxel), se félissitâ (001, Praz Arly) …   Dictionnaire Français-Savoyard

  • FÉLICITER — v. tr. Complimenter quelqu’un sur un succès, sur un événement agréable. Je vous félicite du nouvel emploi qu’on vous a donné. Il a gagné son procès, il faut que j’aille l’en féliciter. SE FÉLICITER DE signifie S’applaudir, se savoir bon gré. Je… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • FÉLICITER — v. a. Faire compliment à quelqu un sur un succès, sur un événement agréable, lui exprimer que l on prend part à sa joie. Je vous félicite du nouvel emploi qu on vous a donné. Il a gagné son procès, il faut que j aille l en féliciter. Je l ai… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • Feliciter is sapit, qui periculo alieno sapit. — См. Дураку вред умному навет …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”